Ivano-Frankisvk: uitlaatgassen happen.

Kiev en Lviv waren een grote euforie. De weg snel kunnen vinden, een perfect hostel met dito reisgenoten en leuke steden. Ivano-Frankivsk daarna is de realitycheck: het kan ook tegen zitten. 

In de trein roepen ze nooit om waar je bent, dus uitstappen is altijd een gok. Volgens mij zitten alle reizigers voor dezelfde halte ook in dezelfde coupé, maar het blijft afwachten. Bij Ivanov had ik de fout gemaakt om het adres van het hostel niet in het Oekraïens op te schrijven, dus als ik mijn printscreen laat zien van Booking word ik weer even hard weggekeken als destijds in Thailand. Zeer onbeschoft en ik kan me er wel kwaad om maken, maar dat heeft geen zin. Van twee jongeren hoor ik dat het iets verderop is bij het station vandaan, 'ja daar verderop'.  Lang verhaal kort: ik kom er, maar niet zonder de hulp van een erg vriendelijke New Kids achtige jonge vader en inwoner van een flat waar ik per ongeluk in beland. Het hostel is vooral een hostel voor Oekraïense jongeren op doorreis, maar niet slecht. 

Ivano is een toeterende stinkstad van jewelste waar het uitlaatgassen happen is. De stad scoort gigantisch in de Lonely Planet, vooral vanwege de religieuze gebouwen maar die heb je overal. Ik zoek de hele stad door naar het centrale plein met het informatiepunt, wat ik pas na een paar uur lopen vind. Deceptie is het toverwoord, maar hey ik ben er maar een nacht dus het is oke.

Nu in het veel leukere Chernivitsi waar ik morgenochtend over ga schrijven want ik ben doodop: word ik oud? Veel te vertellen morgen, onder andere over een kort maar spannend taxiritje en een buschauffeur die me in het Russisch verrot scheldt - A Serbian Film (google de reputatie van die film om te begrijpen wat ik bedoel) is niet ver weg op zo'n moment...