Karlovy-Vary: iedereen kent het behalve wij, en alcohol is niet uit te delen als je wil

In de kartonnen tas die hier naast me staat, is een - ik wilde zeggen 'hele grote', maar hij is maar 70 cl - fles met kruidenlikeur die ik in een Lidl van Station Neustadt in Dresden heb gekocht. Het leek een goed idee omdat ik een kruidenlikeurtje in Berlijn had gedronken en onverwacht lekker vond, maar 70 cl is veel als er 35% in zit.

Ik had 'm willen uitdelen in het hostel waar we nu zitten, het Dream Hostel in Praag in Tsjechie. Nicole is gisteravond moe, ik ga nog even in de gemeenschappelijke ruimte zitten bij de receptie. De Dream Hostels in Kiev, Lviv en Odessa waren altijd prettige plekken, maar is  er wat gebeurd ofzo dat de sfeer nu anders is? Ik ben op zoek naar wat aanspraak en ik zit nog steeds met 1q84 van Murakami in mijn handen, en een boek is een goede manier om iemand aan te spreken, 'so, what do you read?'. Iedereen zit in z'n eigen wereld met laptop of telefoon. Een drankje delen en nieuwe contacten opdoen gaat lastiger zo. 

Ik mis het wel, die contacten. Het heeft me toen leuke dagen opgeleverd in Taiwan, Thailand en Oekraine.

Daarom waren Nicole en ik ook erg blij dat we uit de hotels konden. Ook in tussenstop Dresden zaten we in een NH Hotel. Tussenstop Dresden: koud, nat, regenachtig, wel goede steunzooltjes gehaald ter bescherming van mijn rug, en een pizza van 40 centimeter in een beter-dan-verwacht restaurantje. Vanuit Dresden vertrekken we naar Karlovy-Vary, een spa-stadje in Tsjechie waar blijkbaar iedereen van heeft gehoord behalve wij. Pretpark Karlovy-Vary - we zitten in het toeristische gedeelte en we zijn ons er helemaal van bewust, en we vermaken ons. We zitten voor twee nachten in een Spa Hotel, op een klim van vijf minuten van het toeristische gedeelte. 'Spa Hotel': het is een wat grauwe bedoening maar de prijs kwaliteit is goed en de kamer is koel, geheel in tegenstelling tot de bloedhete kamers in beide NH Hotels.

Help me onthouden dat ik binnenkort een aparte blog ga wijden aan alle restaurantjes en cafeetjes waar we komen want de meeste zijn fantastisch en verdienen elke extra Google vermelding.

Het is lekker rondslenteren in Karlovy Vary, zeker na het kunst-en vliegwerk van Berlijn. Fijn plekje, waar ik eigenlijk nog wel een dag langer had kunnen doorbrengen: wanneer ik de tweede avond nog een stuk alleen rondloop blijkt het bos op de heuvel gewoon toegankelijk. Ik loop er even rond, maar het wordt donker dus ik ga gauw naar beneden. Nicole en ik eten die avond bij een Vietnamees restaurant, een van de weinige plekken voor ons die geen succes is: ik krijg als eerste mijn hoofdgerecht, dan mijn voorgerecht, en Nicole moet minstens een kwartier eten op dat van haar. Als Nicole vraagt of we apart kunnen betalen zegt het meisje ja, maar laat haar gewoon alles betalen. Aziatische -irritante - trots: nooit willen toegeven dat je iets niet begrijpt.

Vandaag in Praag twee keer erg lekker gegeten, maar binnenkort meer... IQ84 roept.