Taiwan: Samantha & de tempels in Tainan

Kleine inschattingsfout van mijn kant: ik had veel eerder moeten boeken voor een hotel voor drie nachten in Taipei. Het is me gelukt, maar het was echt net aan.

Dan mijn volgende punt: ik krijg via het verrotte Facebook nog steeds te veel mee van het hele 'Zwarte Piet is racisme'-gezanik. Fuck you, maar echt. Mensen kunnen altijd voor zichzelf opkomen, kunnen wat aan de situatie veranderen. Dieren kunnen dat niet, die zijn afhankelijk van ons als mensen. Ik zie gisteravond in Tainan een hond onder een donker viaduct waar het stijf staat van de uitlaatgassen, aan een zeer korte lijn en geen mens in zicht. Mijn hart breekt. Zeiken over 'white privilege' is een privilege an sich.

Zo, dat is eruit. 

Vanuit Sun Moon Lake naar Tainan is een rit die langer is dan ik dacht, en ik ben blij dat ik al om 08.40u de bus vanaf mijn hostel neem: uiteindelijk ben ik pas om een uurtje of twee 's middags in m'n hostel in Tainan. Vooral de bus vanuit het centrale gedeelte van SML naar Taichung duurt een eeuwigheid omdat die in het begin om de tien meter stopt. Lekker ritje verder, maar ik zit op dat moment op hete kolen: ik wil binnen weinig tijd zoveel mogelijk van Tainan zien. 

[in een volgende blog een stuk over de Taiwan Tourist Information Desk]

M'n hostel in Tainan heet HouseNandoor en ligt in een klein achterafstraatje van een grote weg. Ik neem er een taxi naartoe, ik heb geen zin om te zoeken. Ik ben net een half uurtje ingecheckt en wil net vertrekken als er een Francaise komt binnengevallen: Samantha van 25 jaar. Lang verhaal kort: zij moet nog lunchen, ik ga met haar mee en voor de resterende 1,5 dag zijn we reismaatjes. Ideaal gezelschap voor zolang als het duurt.

Die middag en avond kruisen Samantha en ik de stad door, lopend. Met Samantha erbij is het veel makkelijker verdwalen, in m'n eentje ben ik veel voorzichtiger: we lopen door allerlei achterafstraatjes via allerlei omwegen die ik in m'n eentje nooit genomen zou hebben. Ter info: Tainan is de stad van de tempels, en die zien we dan ook veel. De Confucius Tempel is de bekendste, maar voor het oog zijn er veel mooiere. Het gekke is: in Thailand en Sri Lanka had ik de tempels na een tijdje wel gezien, nu wil ik elke tempel even van binnen bekijken. Sommige tempels zijn hele doolhoven, de een nog kleurrijker dan de ander, met bizar uitgedoste goden. En de voorzichtige geur van wierook die er hangt vind ik hemels. 

[in een volgende blog: de ervaringen van Samantha met de aanslagen]

Tainan is leuk. Heel erg veel smog die zelfs bij mij op de keel slaat - normaal heb ik er geen last van - maar de stad is wat anders dan de andere steden waar ik geweest ben. Er is ook een soort Bijenkorf maar dan anders, de Hayashi Department Store. Enorm duur, maar heerlijk om rond te dwalen en iets wat je in de andere steden volgens mij niet zo snel tegen zou komen.