Sri Lanka: boeddhisme / Matare

Hoe meer ik van het boeddhisme mee maak, hoe minder ik ervan ga begrjipen en hoe meer het me gaat tegenstaan. 

Dat was begonnen tijdens de 11 dagen stilte medidatie vorig jaar in Thailand. De opmerking tijdens de lessen dat 'verkrachting je eigen schuld' is vind ik nog steeds grof en bizar, en er werd een leven gepredikt van zo weinig mogelijk luxe en zo min mogelijk geld, maar toen ik met een paar mede-medidatie gangers vorig jaar een lift naar de stad wilde moesten we grof geld betalen.

Ik ben vandaag in Matare, een klein gezellig druk kustplaatsje op een half uurtje hier vandaan. Ik kwam er vorige week langs vanuit Ella naar Galle en het zag er leuk uit. En aangezien Animal SOS sinds gister taal noch teken geeft moet ik mijn dagen toch zien te vullen. Gister mijn camera stuk gegaan en met een beetje pech ook mijn Ipod na een wandeling, vandaag ben ik dus in Matare.

In Matare is er aan de boulevard een brug die leidt naar een klein eiland met een een boeddhistische tempel. Er zijn natuurlijk een paar Boeddha-beelden, maar ook een ruimte met een groter Boeddha-beeld en waar er twee monnikken zitten die mensen zegenen. Mijn moeder en ik hadden destijds in Kandy al laten zegenen door een monnik (dat moment dat ik de stoeipartij tussen een kat en een hond interessanter vond dan de zegening, dat moment) met een touwtje dat je om je pols krijgt. Voor goed geluk ofzo.

Ik sta wat te kijken bij de boeken die op een tafeltje liggen, maar wordt geroepen door een van de mannen. Hij gebaart me te gaan zitten, ik krijg weer zo'n touwtje om en spreekt de onsterfelijke woorden 'Clear your head'. Voor de vorm zeg ik nog 'that's hard sometimes' maar het boeit me eigenlijk niet. Ik blijf even in kleermakerszit zitten, Wat me meer interesseert is dat er weer een bak met briefgeld open en bloot klaar ligt waar je min of meer wordt gedwongen om geld te geven. Ik heb niet kleiner dus ik geef 100rp, nadat ik ook al 100rp entree had betaald.

Voor de duidelijkheid: het gaat me niet om mijn geld, wat me dwarszit is nog steeds dat de bevolking hier straatarm is maar voor een klein beetje hoop kapitalen met geld neerleggen voor monnikken die zich volgens mij heel vals bescheiden meer dan verheven voelen boven het gepeupel. Goed, misschien is hoop nuttig voor een arme bevolking als die van Sri Lanka, maar is het niet gewoon kneiterharde VALSE hoop? 

Dat dus. Gisteravond en vannacht wakker gehouden door een boeddhistisch feestje hiernaast, met allerlei preken in een moeilijke taal, gezongen op een manier dat de microfoon danig overstuur raakte, en ik ook. Hoe laat ik uiteindelijk heb kunnen slapen weet ik niet maar het zal niet vroeg geweest zijn.

Vandaag in Matare een nieuwe oplader voor mijn Ipod gekocht, maar het zou zomaar kunnen dat toch echt mijn Ipod kapot is en dat het niet aan de lader lag. Meh. Duur grapje als ik thuis ben. Maar de wetenschap dat ik over precies een week naar het vliegveld ga: fijn.