Oekraine - de verwijderde scenes, deel #1

Ik schaam me een beetje over de lengte en de hoeveelheid van de verhalen. Er valt alleen zo ontzettend veel te vertellen. En zelfs nu zijn er nog dingen gebeurd of heb ik mensen ontmoet waar ik geen ruimte voor had om te beschrijven. Daarom, hier: Oekraine - de verwijderde scenes.

Man in het vliegtuig - In het vliegtuig zit een Antiliaanse man naast me die op een paar woorden na de vlucht in zichzelf gekeerd is. Ik zie hem een boek lezen met een christelijk thema, ik laat hem verder met rust. Als we eenmaal in Kiev veilig geland zijn na die hachelijke paar uur, vertelt hij: 'Ik heb zitten bidden!' Het blijkt dat ook hij behoorlijk in paniek was na het nieuwtje over de niet-werkende benzinemotor. Ik heb echt niets aan hem gemerkt.

Pizza Veterano - In de buurt van mijn eerste (en laatste, trouwens) hostel in Kiev vind ik Pizza Veterano, een - op het eerste gezicht - hipster pizza-restaurant met mooi binnenterras. Op het menu lees ik dat het restaurant is opgezet door Oekraiense oorlogsveteranen, Ook nu kom ik weer ruimte te kort, maar er heeft een interessant stuk over gestaan in de NY Times: https://www.nytimes.com/2016/01/27/world/europe/ukrainian-war-veterans-trade-heat-of-battle-for-pizza-ovens.html

Dog Like Ducks - Een van de veganistische tentjes in Lviv. Een klein pand waarvan de idealen - uitgesproken anti-dierenleed en racisme - meer gezelligheid verdienen: het is een wat donkere plek, en het personeel praat Engels maar blijft stug en wat stijf. Ik noem het hier toch want elk veganistisch initiatief = goud. De vegan hotdogs zijn aardig.

Om Nomnom - Ook een vegan bar in Lviv, maar wat leuker en een uitgebreidere menu-kaart, hoewel de bediening wat slordig is. Heb het in een blog weliswaar genoemd, maar onder een verkeerd gespelde naam. Prachtig interieur.

Pizzarestaurant in Ivano-Frankivsk - Jammer dat ik niet weet wat de naam van deze plek is, want het was echt het enige leuke van de stad. Na een gigantische wandeling door die vreselijk stad beland ik in een kelder waar een Italiaans restaurant zit in de vorm van een American diner. Het spontane en vriendelijke meisje achter de bar spreekt geen woord Engels maar doet enorm haar best via Google Translate. De pizza die ik krijg is gigantisch.

Ontmoetingen in Chernivtsi - Ik zeg het weer: Chernivtsi was een enorm aangename verrassing. Tijdens mijn tweede en laatste avond word ik aangesproken door een Oekraiense vrouw van ik schat begin veertig, Maria. Ze vertelt dat - naar wat ik ervan begrepen heb - ze bezig is met het vinden van een baan in Europa, via een bemiddelingsbureau. Ze heeft lang op een cruiseschip gewerkt waar ze dagen van elf uur draaide tegen een schandalig lage vergoeding, en waarbij je nooit langer dan vier dagen achter elkaar ziek mocht zijn - anders werd je ontslagen en mocht je op eigen kosten naar huis. 's Avonds loop ik nog met haar een rondje langs de universiteit waar ze me de oren van het hoofd praat. De volgende ochtend neem ik afscheid van haar na een kort ontbijt op een gammel bankje in het park. Ze biedt aan om Nicole en mij rond te leiden in Kiev.