Thailand, de 2024 reis - Bangkok, vierde deel

Na gisteren even uit te hebben geblazen van Bang Kachao voer ik mijn oorspronkelijke plan uit van eergisteren. Ik hou een taxi aan in Chinatown - ik voel me dan heel metropolistisch, voor zover dat een woord is - en ga dan naar een veganistisch restaurant aan de andere kant van de stad. In het hele onderhandelen met vaak nogal agressieve tuktuk chauffeurs heb ik nog even geen zin, ik heb ook goede ervaringen met de taxichauffeurs die gewoon keurig hun meter aanzetten als je daarom vraagt. 

De rit is aangenaam, rij door gebieden in Bangkok die ik nooit eerder had gezien en ik besef me opnieuw dat er meer is dan alleen Chinatown. Ook Bangkok kan rustig zijn. Volgens mij kom ik trouwens ook langs een van de locaties uit het Bangkok-level in Mario Kart. 

Gevonden via Google heet het Vegan Mahanakhon, een restaurant dat nog niet zo lang bestaat en zit gevestigd in een statig koloniaal herenhuis, de gedachte aan mijn vader is ook niet ver weg met een connectie naar een serie die nu wat lang is om uit te leggen. Hoe dan ook, hij is er in gedachten hoe dan ook nog bij. Vanwege het behoud van het pand vragen ze of je bij de entree je schoenen uit wil trekken, een Aziatische gewoonte die ik ken en eigenlijk nog wel eerder had verwacht. Er zit een Indiaas gezin en een andere man met zijn moeder, het is rustig maar gemoedelijk.

Zowel het pand als het personeel als de menukaart schreeuwen 'chique eten' maar wonderlijk genoeg laat zich dat niet in de prijzen zien. 150 Baht voor een curry, ik vind het nog wel meevallen. Keuzestress heb ik wel. Ik besluit - natte vingerwerk - voor een groene curry en iets met repen van gepofte rijst als voorgerechtje. Die gepofte rijst gaat een heel klein beetje tegen eten, maar die curry is zo rijk, zo lekker. En ik schaam me om het te bekennen, maar zelfs met een milde pittigheid slaan de vlammen me in de mond. Hoe dan ook: fantastisch gegeten. 

Nu is het de vraag waar ik een taxi kan krijgen in een wijk die ik niet ken. Typisch; als ik aan de ene kant van de weg ga staan zie ik aan de overkant meer taxi's rijden en vice versa. De eerste taxi die stopt heeft om onbekende redenen geen zin om maar Chinatown te rijden, de tweede vindt het geen probleem gelukkig. Ik noem bewust alleen de naam Chinatown en niet die van mijn hotel, omdat ik niet wil dat de man in de file belandt. Dit zeg ik ook in het Thais via Google Translate, trouwens een van de weinige keren tot nu toe dat ik die app gebruik (ik vind het de magie van het reizen wat weghalen).

Het is pas iets na zevenen en de night market is nog in volle gang, de vertrouwde chaos. Of nou ja, chaos is het eigenlijk niet. Het is druk, het is vol, maar het is gestructereerd met hekken die de weg scheiden van het voetgangersgebied en iedereen heeft zijn eigen eilandje. Wel iets waar ik niet te veel aan wil denken: het dierenleed dat ermee gepaard gaat. 

Ik zit nu ontzettend gelukkig te zijn op een van de allerleukste plekken waar ik ooit ben geweest, maar daarover later meer.