Thailand reis 2024: Ko Kut, tweede deel.

Met het risico verwend te klinken: ik heb een klein beetje een reisdip. 

Gisteravond ben ik kort na het schrijven van de vorige blog naar bed gegaan. Ook nu staat de muziek in de algemene (open) ruimte op een aardig volume, maar stipt om tien uur 's avonds gaat de muziek uit en gaat eigenlijk iedereen ook naar bed. De airco in de dormroom staat nog aan, het is aangenaam koel. Niet verwacht; ik val snel in slaap en slaap daarna ook nog uitstekend. 

Voor vandaag had ik gepland om een stuk de kant op te lopen richting de beach club die de Amerikaanse en de Duitser en ik gisteravond bezochten. Ook om negen uur in de ochtend is het al warm, maar ik heb nu genoeg water bij me en die cashewnoten die ik Trat kocht lijken maar niet op te raken. Ook al werkt mijn internet hier niet, Google Maps geeft heel nauwkeurig aan waar ik me op dat moment bevind en dat is toch fijn navigeren. Ik kom uit bij de Beach Club waar we gisteravond ook waren en ook in de ochtend is het er aangenaam. Het is iets na tienen als ik daar aankom; de door mij gewenste icecoffee kan ik pas om elf uur krijgen als de bar open gaat. Prima, ik heb geen haast.

Het voelt om me heen allemaal erg exclusief en chique aan hoewel ik ook denk dat dat schijn is: een aantal mensen die erg aan het pronken zijn met de gouden bikini's en voor me zitten twee Duitse jongens van mijn leeftijd, ook gewoon maar boerenlullen. Maakt allemaal niet uit verder, ik zit goed en de icecoffee die ik inderdaad later krijg smaakt waanzinnig goed. Ik twijfel: zou het oke zijn als ik hier als niet-gast het water induik? Met hulp van Google Translate vraag ik het: als ik na die icecoffee nog wat eet, mag ik dan bij jullie het water in? Geen probleem, ik mag zelfs van het zwembad gebruik maken. Het water is Instagram-perfect, ik krijg het 'normaal komen alleen andere mensen hier maar ik niet'-gevoel. Met een verrassend interessant boek over surfen - een afgeschreven exemplaar dat ik van Donner gratis kreeg - zijn het een paar aangename paar uurtjes.

Ik had daar gemakkelijk nog een paar uur kunnen zitten en het is achteraf zonde dat ik dat niet heb gedaan. Want om te zeggen dat de rest van mijn dag spectaculair was: nee. Ook het feit dat ik zonder motorfiets nergens kom zit me dwars, en ik besef me dat dat op Ko Mak hetzelfde zal gaan zijn, en daar heb ik al voor twee nachten geboekt. Via booking.com stuur ik de accomodatie daar een berichtje met de vraag of ze er een nacht af kunnen halen omdat mijn reisschema anders te krap wordt. Het geld is al van mijn creditcard afgeschreven ook. Ik krijg een berichtje terug: zij kunnen het niet annuleren omdat ik via Booking.com heb geboekt, ik moet het met hun opnemen en dat was vorig jaar in Japan ook al zo'n succes maar niet heus. Ik heb 71 euro betaald voor twee nachten: zoals ik er nu in sta denk ik dat ik hun dat geld gewoon laat houden en dus 71 euro betaal voor een nacht in plaats van twee. Dat liever dan weer twee dagen duimen draaien op een eiland waar ik geen kant uit kan.

Als het goed is gaat er dagelijks om 10.30u een boot + bus naar Bangkok, waar ik dan om 17.30u aankom, bij het roemruchte Khao San Road. Daar wil ik dan in de buurt iets boeken - het liefst een hotel, met een echte douche. De vraag is: wat dan?

De twee plekken waar ik nog heen wil liggen heel ver uit elkaar; Khao Sok National Park in het zuiden en Chiang Mai helemaal in het noorden. Khao Sok omdat ik graag nog wat extra natuur wil zien naast de eilanden en Chiang Mai omdat ik dat negen jaar geleden een erg leuke stad vond en ze daar wonderen schijnen te verrichten met koffie. De Lonely Planet geeft aan dat er vanaf Khao Sok naar Bangkok dagelijks een bus om 6 uur 's avonds vertrekt, vice versa is het een raadsel. Mede om dit soort zaken heb ik Diana van het bestuur van Somboon Legacy net even een appje gestuurd. Het wordt allemaal vrij krap, maar wel doenbaar. Hoop ik. 

Vanmiddag ben ik al om twee uur terug bij het hotel - sukkel, ik had nog langer bij dat beach resort kunnen blijven. Ik val een paar minuten in slaap op bed  in de hitte, ga onder iets staan wat door moet gaan voor een douche en besluit dan maar vanuit mijn hostel naar links te lopen in plaats van rechts. Een mens moet toch wat zonder scooter. 

Ook weer: blaffende honden waarvan ik niet zeker weet of ze bijten. De heenweg is een Thai op een scooter zo vriendelijk om een hond af te leiden, voor de terugweg besluit ik bij een restaurant te vragen of ze me even met de scooter terug kunnen brengen naar het hostel, het is niet ver en ik zal nog even wat te eten bestellen. Mijn vraag wordt opgepikt door een Frans stelletje dat er ook zit te wachten op hun eten en hun eerste maand van vier maanden Azie er op heeft zitten. Ik schuif bij ze aan, bestel een kleine portie gebakken spinazie en het is wat aangenaam gezelschap voor weer een half uurtje. 

Morgenochtend word ik als het goed is 08.30u opgepikt en dan heb ik een uurtje later een boot naar Ko Mak, bij een guesthouse dat volgens mij meer aan het strand ligt dan nu. En dan heb ik eigenlijk toch wel weer zin in de drukte van Bangkok.