Van het vliegveld naar Bangkok...

28 januari 2015 - Kanchanaburi, Thailand

Het is vandaag woensdag 28 januari en ik ben nu een week + 1 dag hier. Noem het een alternatief jubileum, en een goed excuus om nog even wat te vertellen over m’n aankomst vorige week in Bangkok en daarna Kanchanaburi.

In het vliegtuig probeer ik wat te lezen en films te kijken (die lage kwaliteit tv-schermpjes  zijn trouwens een regelrechte mishandeling van elke film dus ik beschouw Harry Potter 5 nog altijd als niet-bekeken) maar ik zit me veel te druk te maken over het moment van aankomst. Landen in Bangkok, en wat in vredesnaam daarna? Vantevoren had ik wel wat gelezen, en mijn Lonely Planet zegt ook wel wat, maar tussen het lezen en er daadwerkelijk je weg vinden zit nogal wat verschil.

De stewardess in het vliegtuig raadt me aan om vanaf het vliegveld de taxi te nemen naar Victory Monument te nemen en vanaf daar een mini-van naar Kanchanaburi. Uiteindelijk sla ik het advies van de taxi in de wind, en daar heb ik geen spijt van aangezien ik met de trein veel goedkoper uit blijk te zijn: ik zou waarschijnlijk in de taxi gigantisch af zijn gezet, hoor ik ook later.

Ik kom aan op Bangkok en langzaam dringt het tot me door: deze mensen spreken bijna geen woord Engels en niet bepaald behulpzaam, iets wat niet strookt met de verhalen die ik heb gehoord. Pinnen is een ramp: het kost me 180 baht per keer en ik begrijp nog altijd niet waarom ik een tweede keer achter elkaar niet 10.000 baht kon pinnen.

Na wat gedoe en wat handen-en-voetenwerk vind ik beneden het vliegveld het treinstation. Nog geen half uur naar het eindpunt, en dan nog een halte naar Victory Monument. In de trein ga ik met m’n backpack tegen het raam aanstaan: ik voel alsof ik met koeienletters IK BEN EEN BLANKE TOERIST VOOR HET EERST IN AZIE op m’n voorhoofd heb staan en vertrouw niets en niemand. De trein stroomt voller en voller en met de NS lijkt intussen een toonbeeld van luxe. Het is een aparte eerste kennismaking met Thailand.

Voor de leesbaarheid van het verhaal hou ik het even hierbij, vandaag of morgen het korte vervolg.

3 Reacties

  1. Paula Emmen:
    28 januari 2015
    Fijn hoor globetrotter Maarten, dat ik op deze manier kan meeleven en meelezen.
  2. Mam:
    28 januari 2015
    Dank je voor het delen van je artikel. Krijg er steeds meer zin in. Ik blijf het knap van je vinden.
  3. Sophia Mulder:
    28 januari 2015
    Ervaringen, ervaringen, kan je op terug kijken Maarten wanneer je weer thuis ben en er van genieten! Wij ook!