Balkan-rondreis: een warme huiskamer in Shkodër in Albanië.

Ik kan weer een hostel toevoegen aan mijn lijst 'geweldige hostels die ik aan ga raden aan iedereen die het maar wil horen': het hostel Mi Casa Es Tu Casa waar ik nu zit, in Shkodër in Albanië. Daarover later meer. 

Gisteren, de tweede dag in Kotor (Montenegro) en Nicole wordt beroerd wakker met een astma die opspeelt. Ik zit ook niet lekker in mijn vel, dus we gooien de plannen voor die dag enigszins om. We blijven die dag in Kotor, maar we verhuizen wel naar een hostel: het hotel waar we op dat moment zitten is fijn maar duur. Met een taxi rijden we eers naar het station om een busticket te kopen naar de stad waar we nu zitten - Shkoder - en dan naar het hostel. Tot onze blijdschap blijkt dat hostel - hostel Pupa - op kruipafstand van het oude stadscentrum van Kotor te liggen en is het heel erg backpackersvriendelijk. Dat maakt de toch wat grauwe dag - letterlijk en figuurlijk - weer iets beter.

Nic blijft even een paar uurtjes op bed liggen, ik ga op advies van de receptie de berg op. Er is een toegang van 8 euro voor die berg, maar de receptie weet te vertellen dat er een leukere route die gratis is. Ik ga om twaalf uur weg en spreek met Nicole af dat ik haar om 14u weer oppik in het hostel, dus mede om die reden zet ik er de pas stevig in en ben enorm blij met de investering van goede wandelschoenen. Binnen ongeveer 45 minuten bereik ik zigzaggend een hoogte van 260  meter, eindigend bij een fort. 

Door stom toeval neem ik op de terugweg de trap die je op de heenweg zou moeten betalen: 1350 treden. Ik voel me knieeën een beetje, maar goed te doen.

Hier een grappig stukje van de Telegraaf die het wat beter verwoordt.

Vanmorgen, maandag. Nicole en ik slapen allebei tot een uurtje of half negen uit en we voelen ons allebei weer een stuk beter. Om 10.40u vertrekt onze bus keurig op tijd naar Shkodër, en iets voor drie uur zijn we op plaats van bestemming. Ook nu is de grensovergang weer vreselijk lang en saai, Nic en ik hadden het van te voren al ingecalculeerd maar het blijft onnodig gedoe. 

We hadden van te voren al gezien dat het Mi Casa Es Tu Casa op nog geen zeven minuten lopen van het busstation ligt, en inclusief twee keer vragen (wat zijn die Albanezen vriendelijk!) vinden we het inderdaad snel. Het is een groot hostel, kleurrijk met een warm ingerichte huiskamer, en een buitenruimte waar gedronken en gerookt kan worden. Het valt eigenlijk niet fatsoenlijk te leggen (zeker niet op dit toetsenbord dat er voor zorgt dat de cursor constant verspringt), mijn schrijven doet het veel te kort. Maar het is fijn, ook met de drie aanwezige honden (die je straal negeren tenzij je eten bij je hebt). Shkodër is een leuke, levendige, middelgrote stad wat je weliswaar binnen een dag wel gezien hebt, maar het is drie dagen lekker relaxen en de natuur in.