Japan: verwijderde scenes, deel 1

Het is een fijne luxe, die tablet: het toetsenbord is nog steeds even wennen maar ik kan wel elke avond alles van me afschrijven. Ik ben nu in het fantastische Nikko, maar eerst even de 'Deleted & Extended Scenes'-blog, naar analogie van een extra feature op een DVD of Bluray met scenes die om wat voor reden dan ook niet in de film pasten.

Indiaas restaurant in Tokyo: heb ik al eerder genoemd, maar er moest nog wat bij. Zoals gezegd was dit het restaurant waar ik mijn eerste avond toevallig langsliep, een kleine en knusse pijpenla. Wanneer ik weg ga wil de eigenaresse me een klantenkaart geven. Ik sla 'm vriendelijk en - hopelijk - beleefd af: ik ben hier maar een paar dagen en de kans is helaas klein dat ik nog terug zal komen. Ze moet lachen, ze begrijpt het, maar ze vindt het ook jammer: met Corona heeft ze bijna drie jaar geen klanten gehad. Als ik nog een keer in Tokyo ben probeer ik er terug te komen.

Mondkapjes:  geen enkel probleem hier, althans niet dat ik dat merk. De Japanners blijven kampioenen qua wreedheid met dieren - in de trein zie ik een man naast me kijken naar een YouTube-filmpje die trots aankondigt dat deze hele grote vis wordt geslacht. Maar mondkapjes zie ik overal, zelfs buiten. Dierenwelzijn en mondkapjes hebben niet zo gek veel met elkaar te maken, maar ik noem het omdat het voor mij een soort tegenstrijdigheid in zich heeft. In elk geval: overal mondkapjes, buiten en ook binnen, tot er gegeten wordt want dan zijn die bacillen er blijkbaar niet. Als we het dan toch over tegenstrijdigheid hebben...

Shibuya bij avondlicht: daar kom ik gisteravond langs, wanneer ik vanuit Asakusa nog even een boekenwinkel wil bezoeken met Engelse titels (die uiteindelijk tegenvalt). Veel mooier dan overdag; al die mensen, al die knipperende neonreclames. Ik kan me levendig voorstellen dat iemand het te druk vindt maar na de anti-climax van eerder ben ik onder de indruk. Ook een erg goede reden om nog een keer naar Tokyo te gaan.

Frankfurt: leuk voor een nacht en op het einde van de rit nog een nacht,  maar het is geen Hamburg waar ik direct verliefd op was. Net zoals Ivanov-Frankivsk in Oekraine bestaat het oude centrum eigenlijk slechts uit 1 plein en de rest daaromheen vind ik niet zo heel interessant, hoewel het hypermoderne winkelcentrum prachtig is. Bij de gigantische Saturn koop ik - eindelijk!! - de Bluraybox van acht Friday the 13t-films - het zijn ze niet allemaal maar ik geef daar niet zo heel erg om, interessanter lijkt me het audio-commentaar van alle regisseurs (zelfs van de overleden regisseur van deel 5,  hoe dan?). Halloween 3 op een prachtige Bluray-uitgave haal ik ook binnen, en verborgen in een achterafstraatje haal ik een puntgave release binnen van Texas Chainsaw Massacre 2 binnen (tamelijk onsmakelijk maar ook erg grappig). Klein nadeel: ik heb al ruimtegebrek nog voordat mijn reis goed en wel begonnen is.

Ik hou het nu even hierbij: ik heb een onzichtbaar maar venijnig sneetje op mijn linkerwijsvinger, typen met een pleister typt beroerd.