Thailand: a Final Hit (Dutch)

English translation soon!

Vrijdagavond, Bangkok en daarboven. M'n moeder en ik voelen ons afgezet op het vliegveld als de restauranteigenaar ons niet wijst op de extra vliegveld-toeslag, ons vliegtuig vertrekt later vanwege wat blijkt problemen met een passagier en eenmaal in het vliegtuig durf ik een aantal keren te zweren dat we gaan neerstorten. Ondertussen ben ik weer thuis, is Rotterdam nog altijd Rotterdam en zie ik hoe (...) Wie is de Mol wint. .

We zijn een paar dagen verder en ik moet nog steeds even landen. Ik heb nog steeds onrustige dromen over Thailand, ik voel me grieperig en mijn jetlag is steviger dan ik had verwacht. Luxeproblemen, breek me de bek niet open. Dat de DVD met de Thaise monsterfilm die ik in Bangkok had gekocht het hier tegen verwachtingen in prima doet is trouwens weer een luxeprobleem minder.

Mijn laatste blog over Thailand, in elk geval voorlopig. Naar mijn idee heb ik deze blog kunnen schrijven op een manier waarop ik de grote woorden en het drama kon ontwijken. En nu ga ik me er toch schuldig aan maken en een hele reeks namen noemen als dank je wel.

Toen ik op Ko Phi Phi zat ben ik om een uurtje of tien 's avonds al naar bed gegaan omdat ik me eenzaam voelde, niemand kende en dat ook niet durfde. Ik was bang dat dat de rest van de reis ook het geval zou zijn. Dat is gelukkig niet gebeurd omdat ik elke keer hele leuke mensen om me heen wist te verzamelen. Weinig Thai dus heel 'local' is mijn reis niet geworden, maar het was geweldig zoals het was.

• Alexandra die mijn eerste dag in Bangkok tot een bijzondere ervaring maakte. Mijn eigen Before Sunrise-moment. Zonder de romantiek, maar mét de herinnering.
• Brigitta en Paul bij wie ik vijf geweldige dagen in Phuket heb doorgebracht. Van Bangla Road naar lui op de bank met afhaal-Thais eten en van Thalang Road naar een goed gesprek met jaren negentigmuziek. Ik ben deze mensen ontzettend dankbaar en ik kan het niet genoeg uitdrukken.
• Alle helden en heldinnen van ElephantsWorld en dan Nikki, Friso, Will, Pieter, Heidi, Annelies, Wilma, Manouk, Agnes, Sophie, Pieter, Tiffany, Manon en Marieke in het bijzonder. Om heel veel redenen die nu te lang zijn om op te noemen, maar deze mensen... wat ben ik blij ze te hebben leren kennen.
• Roxanne die me kennis liet maken met de lekkerste chocolademilkshake van Thailand en omstreken, mijn twee dagen Pai tot een aparte ervaring maakte en veel mooier en slimmer is dan ze zelf doorheeft.
• Marc die uit het niets naast Annelies en mij kwam zitten in Ayutaya en die gelukkig ook opdook in Pai. Rotterdammers, het zijn fijne mensen en Marc is het levende bewijs.
• Jane van Phiman Riverview Guesthouse. Wat was ik blij daar weer te kunnen overnachten. Het meest gastvrije guesthouse waar ik deze periode geweest ben.
• Duco, zonder wie Chiang Rai een stuk oninteressanter zou zijn geweest.

Jongens, het was mooi.